➳ { ห้องเรียนไก่กา

"จารทัณฑ์คะ ระวังโดนกินตับนะ รู้จักมะ ตับตับตับตับ อะ"
สงสัยฉันจะคิดดังไปจริงๆ ด้วยสินะ..
“เรียกว่า ชา เฉยๆก็พอ มี...คะ อยากรู้ว่า พวกเรามาทำซากไรกันที่นี้งั้นเหรอเฮีย?"
"พวกเธอก็มาเรียนต่อ ? ไม่ใช่รึไง นักเรียนแลกเปลี่ยนไม่ใช่เหรอ หรือเธอหมายถึง เจ้านี่ ?"
ทัณฑ์แสดงผลของพันธะให้เด็กแลกเปลี่ยนดู
"แซ็งส์ ? กับ เกรซ ?"
"หือ เรื่องพวกนั้นแหละที่โคตรมึน"

"อยาก รู้รึเปล่า ยังไงพวกเธอก็ควรรู้ไว้ แซ็งส์ หรือที่พวกมนุษย์เรียกเราว่า ผู้ถือพันธะสัญญาสีเลือด พวกเรามีสัมผัสพิเศษต่อสิ่งเหนือธรรมชาติทำให้พวกเราสามารถทำพันธะสัญญากับ พวกมันได้ นี่ล่ะที่เราแตกต่าง รวมถึงพวกเธอเองก็ดูเหมือนจะมีพลังแบบนั้นอยู่ ก็เลยถูกผอ.ลากเข้ามาเกี่ยวข้องด้วยล่ะมั้ง ฉันเองก็มีพลังแบบนั้นเหมือนกับพวกเธอ ส่วนเกรซคือสิ่งของที่เป็นสัญลักษณ์ของพันธะสัญญาเหมือนของฉัน ดาบเล่มนี้ ก็เป็นเกรซเหมือนกัน เข้าใจรึเปล่า"
เรื่องราวที่เป็นดั่งความลับของผู้ถือพันธะสัญญาสีเลือดได้ถูกเล่าออกมาจากปากของเขา
แต่อยู่ๆ เขาก็ถิดกางเกงลง ไม่นะ.. เขาจะทำให้เลือดฉันหมดตัว
ฉันทรุดตัวลงนั่งที่เก้าอี้ประจำโต๊ะครู ปล่อยให้เด็กๆ ยิงคำถามใส่เขาต่อไป

"โอเค...ตอนนี้ฉันกำลังฝันอยู่ ไม่นะ...ฉันไม่ได้สะกดจิตตัวเอง =_="
เอิ่ม.. ดูเหมือนว่าจะมีบางคนที่ยังรับสถานการณ์นี้ไม่ได้

“ถ้าพวกเรามี ใครจะเป็นคนบอก ว่าอะไร ยังไง คือแซ็งส์และเกรซของพวกเราล่ะ"
ชาถามออกมา ในขณะที่ฉันกำลังจะได้มีบทพูดนั้นเอง...
'พรืดดด'
"อาจารย์คะ ขออณุ. . .ญาต"
พัดลม เด็กที่ฉันไม่เคยคิดว่าเธอจะเข้าห้องเรียนได้ ได้ปรากฏตัวอยู่ตรงนี้แล้ว
"ของที่สั่งได้แล้วจ๊ะ ขอโทษที่ให้รอ"
เธอวางถุงขนมไว้ที่โต๊ะเรียนตัวหนึ่ง
"อากาศมันร้อนขนาดนั้นเลยเหรอคะ?"

"อืม.. ดูเหมือนว่าเราคงต้องหยุดการแนะนำตัวไว้ก่อนนะ"
ฉันลุกขึ้น เช็ดเหงื่อที่ออกมาตามไรผมนิดหน่อย ก่อนจะหาทางหลีกเลี่ยงสถานการณ์เสี่ยงข่าวรั่วนี้
"ครูว่า เรามาเริ่มเรียนกันเลยดีไหม? จะได้ทันเพื่อนๆ นะ"
โกหกคำโตได้ออกจากกปากฉันไปแล้ว
จะได้ทันเพื่อนงั้นหรอ.. พวกเด็กเก่ายังไม่เริ่มเรียนกันเลยด้วยซ้ำ
"ครูสอนวิชาสร้างเสริมประสบกาม เอ๊ย ประสบการณ์ชีวิต หรือเรียกสั้นๆ ว่า สปช. นะคะ"
ฉันเริ่มค้นกระเป๋า มองหาหนังสือประกอบการสอน ..อยู่ไหนนะ ทำไมมันหายากเย็นแบบนี้ !

ฉันมองดูความวุ่นวายที่เกิดขึ้นในห้อง ชีวิตที่นี่มันหรรษาจริงๆ ตั้งแต่รถตู้โดนเผา โดนลากขึ้นลากลงจากรถ ไม่ได้นอนทั้งคืน ผู้ชายเปลือย กระเทยหน้าห้อง เอ่อ เจ้าแม่ต้นโพธิ์ที่มาพร้อมเสียงเพลง

หรรษากันเกินไปแล้ว

'เพล้ง!!'
"อ๊ากกก"
บ๊ะ เจ๊แกโยนไรลงไปวะ มีน้ำแดงพุ่งขึ้นมาด้วย

"จะเอากันก็ไปทำ ให้ห้องน้ำเส่ะ เล็กยังกับของมดอย่าโชว์"
ฉันมองตามคลาย เห็นเจ๊หอมกับจารทัณกำลังทำ ซัมติ่ง กันอยู่ อย่าง.. สนุกสนาน(?)

บัดสี บัดเถลิงที่สุ๊ด =[]=

"กรี๊ดดด~ จะปิดทำไมล่ะคะครูหอมขาา ไม่ต้องปิดหรอกค่ะ ครูทัณไม่อายอยู่แล้วใช่มั้ยคะ~"

ฉันมองกระเทยเมพ วิ่งฝ่าดงโต๊ะเข้าไปฉุดแขนจารทัณปลิวว่อนออกจากเจ๊หอม โอ้วว้าว (- -) ศึกชิงปู้จาย


แล้วกระเทยคนนั้นก็หันมาทางพวกเรา ที่นั่งมองกัน ตาปริบๆ

"อุ๊ย นักเรียนแลกเปลี่ยนหรอจ๊ะ ฉัน..เอ่อ..อาทิตย์ รุ่งเรืองกิจ เรืยกฉันว่าซันนี่ก็ได้นะจ๊ะ"


ซ...ซันนี่ อะเห๊ย นี่หล่อนคิดชื่อเล่นเองใช่มะ บอกเสะว่าความจริงแล้วพ่อแม่หล่อนเรียกว่าไอ้ทิด ใช่ม๊าายย


"หวัดดีค่ะ ชื่อกีรติ เรียกเกรซก็ได้" ฉันแนะนำตัวขึ้นมาแล้วมองจารทัณ


"จาร ระวังประตูหลังนะเออ"

"เอาล่ะ นั้นเรามาเริ่มเรียนกันเลย เริ่มจาก . . . เอิ่ม ใช่ม๊ะ โอเค หมดชั่วโมงมันซะตรงนี้เลยแล้วกัน กู๊ดไนท์นักเรียน"
"อะ.. อ้าว" ทำไมจารชิ่ง!!

"แล้ว.... วันนี้ ยังไงต่อละคะ (- -)"

"กรี๊ดดด~ จะปิดทำไมล่ะคะครูหอมขาา ไม่ต้องปิดหรอกค่ะ ครูทัณไม่อายอยู่แล้วใช่มั้ยคะ~"
เอิ่ม.. นั่นสินะ ถอดเองขนาดนี้ คงไม่กลัวเสียอะไรแล้วล่ะ
"อุ๊ย นักเรียนแลกเปลี่ยนหรอจ๊ะ ฉัน..เอ่อ..อาทิตย์ รุ่งเรืองกิจ เรืยกฉันว่าซันนี่ก็ได้นะจ๊ะ"
อาทิตย์ส่งจูบให้เด็กแลกเปลี่ยนคนหนึ่ง ฉันสงสารเขาจริงๆ

"เอาล่ะ นั้นเรามาเริ่มเรียนกันเลย เริ่มจาก . . . เอิ่ม ใช่ม๊ะ โอเค หมดชั่วโมงมันซะตรงนี้เลยแล้วกัน กู๊ดไนท์นักเรียน"
ห๊ะ เกิดอะไรขึ้น เมื่อกี้ฉันเมาโบตันหรอ?
ทัณฑ์ฟาดข้าวสารเสกใส่คนที่เกาะขอส่วนบุญเขาอยู่แล้วก็เดินโทงๆ ออกจากห้องไป
"จาร ระวังประตูหลังนะเออ"
ฉันก็ยังคงสับสน ว่าเขาอยากเสียเอกราชประตูหลังหรือยังไง

"อร๊ายยย เดี่ยวก่อนสิคะ มาสอนซันนี่ก่อนสิค๊าาาา"
"พักแล้วหรอเนี่ย นี่ฉันเพิ่งมาถึงเองนะ"

"ไม่มีเรียนแล้วใช่ไหม.."
"ใช่ วันนี้คงไม่สอนแล้วล่ะ"
หืม.. ว่าแต่พักแล้วงั้นหรอ ฉันเหลือบมองนาฬิกาบนที่แขวนอยู่เหนือกระดานกลางห้อง
อืมใกล้พักจริงด้วย แต่หน้าตาทุกคนจะดูเบื่อๆ กันแฮะ
"เอางี้ เดี๋ยววาดแผนที่โรงเรียนคร่าวๆ ให้ดูแล้วกัน จะได้ไม่หลงทาง" ฉันว่าพลางชูไวท์บอร์ดขึ้น

ฉันเท้าคางเคาะโต๊ะมองเจ๊หอม

"ใช่ วันนี้คงไม่สอนแล้วล่ะ"

เจ๊แกเหลือบมองนาฬิกาบนฝาผนังห้องอันกรังไปด้วยแมงมุมนิดหน่อย แล้วยกไวท์บอร์ดขึ้นขีดเขียนบนกระดาน

"เอางี้ เดี๋ยววาดแผนที่โรงเรียนคร่าวๆ ให้ดูแล้วกัน จะได้ไม่หลงทาง


หวังว่า ไอ้โรงเรียนไก่กานี่มันคงจะไม่ใหญ่จนเว่อร์หรอกนะ

ฉันยิ่งเป็นพวกความจำสั้นซะด้วยสิ


ฉันมองซ้ายมองขวา แลเห็นชาและคลาย

"เหมือนบนรถพวกเธอยังกัดกันอยู่รึเปล่า (- -) เอ๊ะ แล้วไมตอนนี้ดูสนิทกันจัง"

"โรงเรียนนี้น่ะ ไม่มีรั้วหรอกนะเพราะรอบข้างก็เป็นป่าหมด แต่มีประตูไว้ให้ดูดีขึ้นหน่อย"
ฉันวาดพร้อมกับอธิบายลักษณะของโรงเรียนไปด้วย
"ที่ที่พวกเธอพักอยู่ คือเรือนกระจอก 2 ส่วนเรือนกระจอก 1 สำหรับพวกนักเรียนธรรมดา
หอนาฬิกาคืออาคารที่พวกเรากำลังนั่งๆ นอนๆ ยืนๆ อยู่นี่แหละ
หญ้าทุกต้นของที่นี่ไม่ได้ขึ้นเองนะจ๊ะ ซื้อมาปลูกล้วนๆ แล้วก็เป็นหญ้าแห้งทุกต้นด้วย"

ฉันมองดูความวุ่นวายในห้องที่มีมาไม่หยุดไม่หย่อน
ดูเหมือนตอนนี้ฉันกำลังก้าวเข้าสู่อีกมิติหนึ่งเสียแล้ว...
สงสัยไทม์แมชชีนของโดเรมอนต้องเสียแหงๆ

"ทำไมฉันยังไม่ตื่น..."

ฉันถามตัวเองอีกรอบ เอ๊ะ!? หรือฉันอาจตายตอนนอนหลับในห้องที่แต่ฝุ่นหยากไย่กันนะ =[]=!!
แล้วก็หลงมาอยู่ในโลกของความวุ่นวาย ที่มีผู้ชายกำลังเอ่อ...แก้ผ้า! แล้วก็มีผู้ชายอีกตัว เอ้ย! คน ถีบคนอื่น??
มีดาบที่สามารถสร้างน้ำพุสีเลือดได้เพียงแค่คุณโยนมันลงไปจากที่สูง! มีกระเทยที่ร้องโหยหวยกับหุ่นผู้ชาย แต่ดูท่าทางเป็นมิตร...
ละมั้ง???
นอกจากนี้ยังมีคุณครูใจดี ซึ่งบัดนี้เหมือนจะลืมหนังสือสอน จากนั้นก็...

โอเค โอเค...ฉันว่าฉันเลิกคิดเสียดีกว่า แล้วควรทำใจรับกับโลกใหม่ให้ได้!

"เอาล่ะ นั้นเรามาเริ่มเรียนกันเลย เริ่มจาก . . . เอิ่ม ใช่ม๊ะ โอเค หมดชั่วโมงมันซะตรงนี้เลยแล้วกัน กู๊ดไนท์นักเรียน"
มนุษย์เพศผู้ที่เป็นครูผู้ช่วยเอ่ยบอกอย่างนั้น พร้อมกับอะไรน่ะ...ซัดข้าวสาร??
นี่ยัยผอ.นั่นมันส่งฉันมาเป็นเด็กแลกเปลี่ยนเพื่อเรียนหนังสือ หรือส่งมาเจอกับวุ่นวายกันแน่นะ

"ใช่ วันนี้คงไม่สอนแล้วล่ะ"
"เอางี้ เดี๋ยววาดแผนที่โรงเรียนคร่าวๆ ให้ดูแล้วกัน จะได้ไม่หลงทาง"

ฉันว่าเจ๊น้ำหอมแกคงไม่ได้พกหนังสือมาจริงๆ แต่อย่างน้อยก็ดีหน่อยที่เจ๊แกจะวาดแผนที่โรงเรียนกาไก่ให้

"เหมือนบนรถพวกเธอยังกัดกันอยู่รึเปล่า (- -) เอ๊ะ แล้วไมตอนนี้ดูสนิทกันจัง"
เกรซพูดขึ้นทำให้ฉันหันไปมองตามเธอ ซึ่งก็คือชากับคลายที่นั่งข้างหลังฉัน และมีเอ่อ...มนุษย์เพศผู้อีกหนึ่งที่เหมือนจะโดนถีบ??
เอ๊ะ นี่พวกเขาสองคนไม่ได้สนิทกันมาตั้งแต่เริ่มหรอกหรอ = =??

เอาเถอะ...ตอนนี้ฉันคงต้องดูแผนที่แล้วจดจำเส้นทางสำคัญๆเอาไว้ก่อน เกิดมันมีอะไรประหลาดๆขึ้นมาฉันคงจะได้หนีทัน...

"โรงเรียนนี้น่ะ ไม่มีรั้วหรอกนะเพราะรอบข้างก็เป็นป่าหมด แต่มีประตูไว้ให้ดูดีขึ้นหน่อย"
"ที่ที่พวกเธอพักอยู่ คือเรือนกระจอก 2 ส่วนเรือนกระจอก 1 สำหรับพวกนักเรียนธรรมดา
หอนาฬิกาคืออาคารที่พวกเรากำลังนั่งๆ นอนๆ ยืนๆ อยู่นี่แหละ
หญ้าทุกต้นของที่นี่ไม่ได้ขึ้นเองนะจ๊ะ ซื้อมาปลูกล้วนๆ แล้วก็เป็นหญ้าแห้งทุกต้นด้วย"

สรุปก็คือ ถ้าเกิบ้าขึ้นมาเดินออกนอกอาคารริมๆแม้แต่นิดเดียวคุณก็จะเข้าสู่เขตป่า... ยินดีต้อนรับสู่แดนมรณะ ผจญภัยแสนสนุกสินะ
ตั้งแต่ฉันมามันจะมีอะไรดีกับเขาบ้างไหมนะ ไอ้โรงเรียนนี่้เนี่ย...

"ฉันคงต้อทำใจว่าไม่ได้ฝันไปจริงๆ แม่เจ้า...ไทม์แมชชีนของโดราเอมอนต้องเสียระหว่างเดินทางแล้วเกิดสะบัดเราหล่นจากเครื่องมุ่งตรงตกลงมาสู่โลกแห่งนี้แน่ๆเลย..."